Marie Kondo je leven
Does it spark JOY?
Met deze vraag daagt Marie Kondo miljoenen mensen over de hele wereld uit te ontspullen. De Japanse opruimexpert heeft een aanpak om niet kamer voor kamer op te ruimen, maar categorie voor categorie. Alles van één categorie (bv boeken) op 1 plaats verzamelen en letterlijk elk item even vasthouden en jezelf afvragen: word ik er blij van? Als je intuïtief nee zegt, weg ermee. Dat lucht op en daar wordt je dan weer blij van.
Wat zou er gebeuren als we dat principe op alles in ons leven zouden toepassen?
Klinkt bizar en onmogelijk? Dat vond mijn interne criticus (die heb ik ooit Berta gedoopt) ook. Ze ging direct aan het werk en stopte me vol met gedachtes als: "nee joh, dat kan niet, er zijn nou eenmaal veel dingen in het leven waar we niet blij van worden. Deal with it. Het leven kan niet alleen maar leuk zijn."
Maar is Berta's perspectief niet gewoon een resultante van mijn conditionering? Wat nou als ik er bewust voor zou kiezen mijn leven te Marie Kondo'en?
De gewoonte aannemen om heel bewust bij mijn eigen gedachtes, woorden en bezigheden mezelf af te vragen: word ik er blij van?
Ik ben nu bijna 365 dagen bezig met dit experiment en het is echt bijzonder wat er gebeurt. Nee, ik ervaar heus niet 100% van de tijd alleen maar JOY. Daar ben ik mens voor, ik heb net als jij mijn emotionele golven, ben soms sjacherijnig, boos of verdrietig en die emoties mogen er ook gewoon zijn.
En toch heeft dit wel iets in gang gezet.
Eén van de resultaten is dat ik nu blij word van zaken waar ik voorheen geen plezier aan beleefde:
de was doen maakt me blij want versgewassen kleding is heel fijn
koken maakt me blij want een gezonde zelfgemaakte maaltijd is heel fijn
belasting betalen maakt me blij want een inkomen genereren is heel fijn
Een tweede resultaat is dat ik sommige dingen niet meer doe omdat ik er echt niet blij van word:
nieuws kijken of lezen
negatief praten over anderen
een compliment van iemand weg wuiven
mezelf bij voorbaat al aanpraten dat iets niet gaat lukken
bepaalde vrienden zie ik niet meer omdat mijn energie weglekte
confrontaties vermijden omdat je bang bent voor de reactie van een ander
Berta's kritische stem is (uiteraard) nog steeds aanwezig. Zij sparkt zeker geen JOY. Maar mijn dagelijkse meditatie routine heeft me wel een stuk bewuster en rustiger gemaakt waardoor ik veel vaker om haar geneuzel kan lachen 😉.
Na bijna een jaar ben ik er wel achter dat Marie Kondo's vraag bij een 'nee' als antwoord nog wel een vervolgvraag verdient voor je er echt afscheid van neemt:
How could it spark JOY?
Oftewel in goed Nederlands: Hoe zou je er wel blij van kunnen worden?
Dit is handig bij zaken waar je echt niet zo 1,2,3 afscheid van kunt nemen zonder al te bizarre consequenties en je leert andere, fijner voelende, perspectieven te ontwikkelen. Dat 'sparkt dan weer JOY' 😄.
Hugs, Rianne
P.S. Heb jij even wat brainstormpower nodig bij het verzinnen van een JOY perspectief voor iets op je werk of thuis? Zou je dat willen delen met me? hello@riannekleingeltink.com Ik denk graag met je mee. Vind ik leuk :).
