Hoe helpt Human Design mij in donkere tijden?
Na 7 jaar heel actief experimenteren met mijn design, ben ik nu ‘voorbij de kennis over Human Design’. Zo voelt t een beetje.
Het gaat niet meer over of ik poort x, kanaal y of centrum z gedefinieerd of ongedefinieerd heb.
Het gaat over of ik me, in het moment, bewust kan zijn van mijn eigen niet-zelf en daar met compassie naar kan kijken.
Ik heb jaren Human Design gestudeerd en heel veel experimentjes op chart aspecten gedaan.
Maar de echte winst van het grote HD experiment besef ik me pas nu. Nu ik door een ‘existentiële fase’ ga.
De echte winst is dat een fractie van een seconde nadat ik een donkere gedachte heb, me bewust ben van het gegeven dat mijn 3D versie die gedachte heeft en dat die ‘eigen’ of ‘oneigen’ is.
Met oneigen bedoel ik, ‘ik produceer de gedachte’ maar hij hoort niet bij me en daarom kan ik m direct weer loslaten.
Waardoor de donkere gedachte er helemaal mag zijn. Hij hoeft niet weg of gefixt te worden. Hij kwam even langs, ik ben me bewust dat hij niet bij me hoort, en ik laat los.
Dat bewustzijn van mezelf, in het moment dat ik denk en doe, is mijn echte opbrengst van 7 jaar experimenteren met mn human design.
Als je wil dat ik hier meer over vertel, wil je me dat laten weten? Jouw energie van de uitnodiging om hierover te delen helpt mij om het te kunnen delen.
Liefs, Rianne
Jouw Human Design Boek
Jouw eerste kennismaking met Human Design. Ontdek de basics in ruim 65 pagina's en ga ermee aan de slag!
