Wat Human Design kan leren van toegepaste psychologie
Human Design ontwikkelt zich in een razend tempo als fascinerend systeem voor inzicht in onze energie. Wat is nature, wat nurture. Maar inzicht alleen verandert niets.
In dit blog trek ik een parallel met de ontwikkeling van zowel toegepaste psychologie als praktische filosofie. Twee vakgebieden die ooit een theoretische oorsprong hadden, maar relevantie kregen door de verbinding met het dagelijkse leven.
Wat mij betreft precies de beweging die Human Design nu ook vraagt.
Naast een groep die zich bezig blijft houden met analyse en interpretatie, ook een groep die zich bezighoudt met de toepassing in het echte leven. En nee, hier bedoel ik niet Strategie & Autoriteit mee 😉.
De ontwikkeling van psychologie
Psychologie begon niet als iets praktisch. Het ontstond uit pure nieuwsgierigheid naar de mens. Oorspronkelijk heette het ‘zielkunde’, daarna werd het onderzoek naar de werking van de geest (mind).
In 1879 richtte Wilhelm Wundt in Leipzig het eerste psychologisch laboratorium op. Dit was het moment waarop psychologie zich losmaakte van filosofie.
De eerste psychologen zaten proefpersonen (letterlijk mensen!) in laboratoria te meten, observeren en te bestuderen.
Ze wilden weten: hoe werkt onze geest, hoe leren we, hoe voelen we, hoe gedragen we ons?
Het ging om het doorgronden van de connectie tussen lichaam en geest. Het ging hen (nog) niet om beïnvloeding of verandering.
Die beginfase had iets prachtigs idealistisch: een diepe fascinatie voor de menselijke binnenwereld, maar ook iets wereldvreemds. De kennis bleef binnen de muren van het lab, ver weg van het echte leven.
Dit voelt een beetje als die beginfase van Human Design: niet in een laboratorium maar op een strand ergens in Ibiza met Ra als hoofdlaborant 🤣.
De start van toegepaste Pyscholgie
Rond 1910 ontstond de eerste verandering. Een aantal onderzoekers, onder wie Hugo Münsterberg, vroeg zich af: ‘Wat als we deze kennis gebruiken om echte problemen op te lossen?’ Hij deed o.a baanbrekend werk in de forensische en klinische psychologie en de toepassing in het onderwijs.
Ze brachten de theorie van psychologie mee naar fabrieken, rechtbanken en scholen. Ze onderzochten hoe mensen beter konden samenwerken, helen en leren.
Dit was de start van wat we nu toegepaste psychologie noemen. Geen nieuwe wetenschap, maar een nieuwe intentie van de wetenschap. De intentie om de kennis te gebruiken ten dienste van de mens.
Tijdens de oorlogsjaren werd die behoefte nog groter: militairen moesten geholpen worden bij hun terugkeer. Psychologie werd plotseling een instrument van zorg en herstel.
Vanaf dat moment kreeg de psychologie voeten in de aarde. Het werd een vak dat mensen hielp. In de jaren ’90 vertaalde die behoefte zich de HBO-studie Toegepaste Psychologie.
Specifiek bedoeld voor mensen die psychologische kennis praktisch wilden inzetten, zonder wetenschappelijk onderzoek te doen. Toegepaste psychologie werd een vak op zichzelf: de brug tussen theorie en praktijk.
De ontwikkeling van filosofie
Waar toegepaste psychologie voortkwam uit de behoefte om wetenschappelijke kennis te gebruiken, werd praktische filosofie geboren uit een verlangen om het denken weer te verbinden met het leven zelf.
Filosofie begon ooit als levenskunst. In de tijd van Socrates en Aristoteles draaide het niet om theorie, maar om het gesprek. Filosofie was een oefening in vragen stellen en betekenis onderzoeken over onze manier van zijn.
Pas veel later, toen filosofie de universiteit introk, verschoof de focus van het leven naar denken. Filosofie werd een intellectuele discipline, iets op papier, in dikke boeken, los van het echte leven.
In de tweede helft van de 20e eeuw ontstond er een tegenbeweging. Filosofen zoals Pierre Hadot wezen erop dat de oude Grieken filosofie zagen als een manier van leven, niet als intellectueel tijdverdrijf. Filosofie moest weer terug naar ons concrete bestaan. De Duitse filosoof Gerd Achenbach werd de grondlegger van de filosofische praktijk.
Zo ontstond praktische filosofie: filosofie als middel om normale mensen vraagstukken te onderzoeken. Niet om sluitende antwoorden te vinden,maar om anders te leren kijken.
De parallel met Human Design
De parallel met Human Design is voor mij makkelijk te leggen.
Zowel psychologie als filosofie begonnen ooit als zoektocht naar inzicht en betekenis, en werden met de tijd intellectuele disciplines.
De één vanuit wetenschappelijk onderzoek, de ander vanuit denken over de mens en het goede leven. In beide gevallen raakte het denken los van het echte leven.
Maar wat daarna gebeurde, vind ik minstens zo interessant:
Beide vakgebieden (her)ontdekten hun praktische kant door in contact te komen met de dagelijkse realiteit. Daarmee kregen ze relevantie in ons leven.
Diezelfde beweging zie ik nu bij Human Design.
De start van Toegepaste Human Design
Toen ik zelf begon met Human Design, was het alsof ik een nieuwe taal ontdekte. Ik wilde de details begrijpen: de centra, kanalen, profiellijnen.
Ik dook erin met de intensiteit van een onderzoeker die alles wil doorgronden. Hoe dieper ik ging, hoe vaker ik ook dacht: en nu? Wat dóe ik met al die kennis?
Human Design groeide uit tot een prachtig denksysteem met analyses, interpretaties en betekenis. Aangevuld met een vleugje experiment, maar vaak nog op (een te grote) afstand van onze dagelijkse realiteit.
Dit zie ik ook gebeuren bij andere mensen die zich professioneel bezighouden met Human Design. Diep de chart in, maar de verbinding met ons dagelijkse leven is nog ingewikkeld.
Mijn diepe verlangen is dat Human Design dezelfde beweging gaat maken als psychologie en filosofie.
Van analytisch naar praktisch, van begrijpen naar ermee werken.
Dat werk start niet bij de chart, maar bij wat er werkelijk gebeurt in iemands leven. De chart is geen vertrekpunt, maar een instrument om de praktijk te verduidelijken.
Het vertrekpunt is je gewone dagelijkse shizzle en Human Design is een lens waardoor je die shizzle bekijkt en met oplossingen komt zodat je vanuit je authentieke energie handelt.
Ik noem het Toegepaste Human Design.
Human Design naast psychologie en filosofie
In deze drie vakgebieden gaat het in de kern niet om ‘kennis om de kennis’, maar om het stellen van betere vragen in de context van een echt vraagstuk.
Het gaat niet over ‘de mens in theorie’ maar over jou, hier, nu, met jouw dilemma.
- Hoe verhoud jij je tot wat er speelt?
- Wat maakt dat je vastloopt?
- Welke aannames, patronen of energieën spelen hier mee?
De invalshoek verschilt, maar het vertrekpunt is hetzelfde: het gewone leven als oefenruimte.
Hoe werkt dit in de praktijk
Als voorbeeld: iemand merkt dat ze steeds opnieuw te veel verantwoordelijkheid op zich neemt: op werk, thuis, in vriendschappen.
- Toegepaste psychologie onderzoekt waar dat gedrag vandaan komt én wat het in stand houdt: overtuigingen, conditionering, misschien angst om af te wijzen. Ze kijkt naar context en coping: naar hoe iemand zich heeft aangepast om erbij te horen of controle te houden.
- Praktische filosofie richt zich op de onderliggende betekenislagen van dit vraagstuk. Ze onderzoekt de aannames, waarden en mensbeelden die ons gedrag sturen: Wat versta jij eigenlijk onder verantwoordelijkheid? Vanuit welk idee over goed handelen leef je? Welke definitie hanteer je voor veel vs weinig? Filosofie helpt het denken zelf ter discussie te stellen, zodat er ruimte ontstaat voor een nieuwe perspectief.
- Toegepaste Human Design kijkt naar het gedrag vanuit de nature versus nurture bril. Het patroon dat is ontstaan door aanpassing of verwachting. Het geeft een spiegel met hoe de energie daadwerkelijk stroomt en geeft je een eigen besluitvorming mechaniek.
Een ander voorbeeld: een coach merkt dat een cliënt al maanden met hetzelfde thema terugkomt. Er wordt veel gepraat, herkend, maar er gebeurt weinig. De coach voelt zichzelf steeds harder werken dan de cliënt en twijfelt of ze iets mist, of misschien te veel overneemt.
- Toegepaste psychologie onderzoekt wat er speelt in de dynamiek: is er sprake van overdracht, van een redder mechanisme, van onbewuste loyaliteit? Het perspectief ligt bij de interactie tussen twee mensen, hun gedrag en overtuigingen.
- Praktische filosofie stelt vragen over betekenis en positie: Wat betekent het eigenlijk om iemand te begeleiden?Wat zie je als grens tussen helpen en dragen. Wat betekenen beide woorden? Welke aannames heb jij over verandering, succes of verantwoordelijkheid?
- Toegepaste Human Design kijkt naar de energetische en besluitvormingslagen onder dit patroon. Wat is de wederzijdse energetische beïnvloeding tussen deze twee mensen? Is er sprake van ongedefinieerde centra die iets versterken? Hoe beïnvloedt de besluitvorming mechaniek van beiden het tempo van de begeleiding? Dit maakt zichtbaar waar stagnatie mogelijk zijn oorsprong vindt. Niet als excuus, maar als lens om het gedrag te bevragen.
In beide voorbeelden vullen de drie perspectieven elkaar aan. Geen van hen vervangt de ander, ze verdiepen elkaar.
Dit is een toekomst die ik voor Toegepaste Human Design zie.
Niet als alternatief voor psychologie of filosofie, maar als aanvullende lens die nieuwe taal geeft aan wat we al eeuwen proberen te begrijpen: hoe we als mens zo echt (natuurlijk!) mogelijk omgaan met ons eigen gedrag, keuzes en energie.
Wat ik niet bedoel met Toegepaste Human Design
Bij het lezen van dit blog denk je wellicht: maar is Strategie & Autoriteit volgen niet gewoon het praktische aspect van Human Design. Dat is wat je toepast. Dat is het experiment.
Ja, dit is waardevol èn dat is niet wat ik bedoel met toegepaste Human Design.
Toegepaste Human Design, zoals ik het zie, vertrekt niet vanuit de chart, maar vanuit het gewone leven.
Vanuit de dagelijkse vraagstukken waar mensen mee rondlopen: de twijfel over hun baan, de spanning in hun relaties, de keuzes die maar niet helder worden.
Daar begint de toepassing. Hierbij is voor mij Strategie & Autoriteit volgen niet genoeg. Het is vaak te abstract. Te weinig direct relatie met de shizzle waar iemand doorheen gaat.
Bv. stel dat ik als 2/4 projector met klankbord autoriteit tegen mijn coach die me via lichaamsgerichte therapie helpt keer op keer zeg dat ik al lang ‘weet’ dat ik conflicten vermijd, maar ik kom niet in beweging om dat te veranderen.
Het helpt mij dan te weinig als mijn coach alleen zou zeggen: Wacht op de uitnodiging en klankbord.
Strategie & Autoriteit is niet genoeg.Â
Van chart centraal naar mens centraal
De beweging die ik voor me zie is er eentje van theorie naar praktijk. Echte praktijk.
Ik ben gefascineerd door systemen, maar ik ben veel meer geïnteresseerd in wat ze doen in het dagelijks werk van mensen.
Ik geloof oprecht dat Human Design pas echt zijn waarde bewijst als we het niet langer als studieobject benaderen, maar als praktisch instrument om helderheid te brengen in echte situaties: in gesprekken met cliënten, in teams, in keuzes die vastlopen.
Dat vraagt om een andere manier van kijken.
Niet alleen maar: wat zegt jouw chart over jou? Vooral ook: wat is jouw situatie en wat kan jouw chart daarover voor je verhelderen?
Ik richt mijn werk daarom bewust op die vertaalslag: van kennis naar de functionaliteit ervan.
Want als Human Design echt een instrument wil zijn dat impact heeft op leiderschap en ontwikkeling, moet het een plek krijgen in het gewone mensenleven.
Wat kan jij doen als dit je aanspreekt
De eerstvolgende keer dat jij een uitnodiging krijgt om iets over Human Design te vertellen nodig ik je uit om niet bij het systeem te starten. Ik nodig je uit om de persoon die je de vraag stelt eerst eens te vragen wat op dit moment 2 Ã 3 vraagstukken zijn waar die persoon mee rondloopt.
Gaat het over uitstelgedrag? Pleasen? Dingen niet (durven) uitspreken?
Voordat je de individuele chart van die persoon erbij pakt, maak voor jezelf eens de vertaalslag naar design. Welke verbinding leg jij, op systeemniveau, tussen de vraagstukken en de Bodygraph? Waar in de chart wil je naar kijken? Waarom?
Welk inzicht, geboren vanuit de chart, gun jij deze persoon die rondloopt met deze vraagstukken?
Op welke manier kan je die persoon in een kwartiertje helpen? Zonder dat je eerst een complete reading moet geven of uit moet leggen wat Human Design exact is?
Dit is Toegepaste Human Design in uitvoering.
En dat is nu ook onze richting
Het vraagt om een grote sprong van ons als professionals die HD inzetten om niet bij de chart te starten, maar bij de mens. Maar daar doen we het tenslotte wel voor.
Mocht je bij mij Human Design studeren binnen de HD Coaching Toolkit: dit is de richting die we nu opgaan.
Ja, je hebt de mechaniek van de energiestroom eigen te maken. Die theorie geven we je. Zodat je daarna, met die kennis in je broekzak, met gewone mensen over gewone issues kan praten en hen vooruit helpt. In het echte leven.
Dat is waar we namelijk ècht leven.
Liefs, Rianne
Gratis training Echt Helder
Ontdek hoe jij Human Design wil inzetten in je werk met cliënten of collega’s. Voor je aan de échte studie begint.
Laat het maar helder zijn.
Ga door met een duidelijke intentie en focus.
Voor coaches, adviseurs en managers die voelen dat Human Design een rol kan spelen in hun werk met cliënten of collega’s maar nog niet precies weten waarom, wat of hoe.
