Beide projectors en toch werken Claudia en ik compleet anders..
‘Ik moet t eerst zien en doen, dan weet ik waar ik tegenaanloop’ zegt Claudia vanmiddag.
Nieuwe taak
Ze is bezig met een compleet nieuwe taak in een nieuw systeem.
‘Jep’, zeg ik, ‘je zit in je ‘frutselfase 🤣’
Frutselfase, zo noem ik dit waar mensen met een 3elijn zich soms doorheen ‘worstelen’. (Zo oogt het als buitenstaander 😅)
Ik weet inmiddels dat wanneer ik Claudia (1/3 profiel) om iets vraag dat ze nog niet eerder heeft gedaan, ze een aanloopje nodig heeft. Zonder mijn bemoeienis. In haar eentje.
Eerst even bestuderen, dan frutselen en dan ontdekt ze voor zichzelf een logische manier om het te doen.
Ik werk totaal anders
Ik werk zelf totaal anders (2/4 profiel). Ik kan iets direct of niet 🤪.
Als ik t niet direct kan, dan ben ik eerst op papier aan t uitdenken en schrijven hoe ik het ga doen voor ik het ga doen.
Of ik bel iemand uit mijn netwerk van wie ik denk dat die het al weet en hoor ik zo hoe ik het kan doen.
Maar die frutselfase van Claudia, die heeft nut voor haar.
Die levert iets op. Doorgaans hoe het voor haar het snelst en makkelijkst werkt.
Daarna gaat de motor aan. Met elke keer dat ze die handeling doet gaat het een versnellinkje hoger 🔥.
Zonder bewustzijn van Human Design
Zonder bewustzijn van Human Design zou ik me eraan hebben geïrriteerd dat die beginfase zo frutselig is.
Want zelf handel ik niet zo.
Maar met de kennis van Human Design weet ik dat dit zo voor haar werkt.
Ik peins er niet over om haar in deze frutselfase te beperken.
Mijn tips hoe dingen slimmer kunnen komen in deze fase ook totaal niet bij haar aan, want ze MOET het echt zelf uitvogelen.
Het is mijn rol om haar die ruimte te geven. Het is haar opdracht om het frutselen niet uit de weg te gaan.
Zo worden we samen krachtiger.
Liefs, Rianne
Jouw Human Design Boek
Jouw eerste kennismaking met Human Design. Ontdek je fundament in ruim 65 pagina's en ga ermee aan de slag!
